Ponieważ edukacja stała się obowiązkowa we Francji na początku XX wieku, iloraz inteligencji (IQ) został wymyślony przez Alfreda Bineta, rodzimego psychologa, w celu ustalenia warstw uczniów i zaoferowania dodatkowej pomocy pokrzywdzonym przez los. Niektórzy uważali, że mogą odnieść korzyści z interwencji na wczesnym etapie życia, aby oszczędzić im osiedlania się w azylach. Test IQ składał się z pytań oceniających różne zestawy umiejętności, na przykład uwagę, pamięć i rozwiązywanie problemów. Nie były one tradycyjnie nauczane w szkołach, ale były postrzegane jako najdokładniejsze metody przewidywania osiągnięć uczniów. Zgodnie z modelem Bineta inteligencja zmieniałaby się wraz z wiekiem, zamiast pozostawać statyczna od urodzenia. Oprócz wieku chronologicznego wprowadził więc zasadę wieku psychicznego, według której indywidualne zdolności porównano ze średnimi wynikami poszczególnych grup wiekowych. Niemniej jednak nadal krytycznie odnosił się do swojego własnego systemu testowania, który nie wziął pod uwagę wielu zagmatwanych zmiennych ani nie zajął się wieloczynnikową naturą inteligencji, a tym samym narażał na uogólnienie.
Od czasu przedsięwzięcia Bineta opracowano wiele narzędzi egzaminacyjnych. W 1916 roku Lewis Terman, psycholog z Uniwersytetu Stanforda, zmodyfikował test IQ Bineta, badając wielu Amerykanów i wydał wersję, która korygowała oryginalne wady i była szeroko rozpoznawana w całym kraju. Wynikowy test IQ Stanforda-Bineta był w stanie wykryć osoby zaawansowane intelektualnie, zamiast skupiać się wyłącznie na dolnym końcu spektrum i zyskał popularność dzięki późniejszym rewizjom i walidacjom. Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych korzystały z testów Army Alpha i Beta, które zostały stworzone przez innego psychologa Roberta Yerkesa, do lepszych nominacji pod kątem zdolności nowo przyłączonych w czasie I wojny światowej. ostatnia została wymyślona, aby przezwyciężyć skutki analfabetyzmu i barier językowych. Osoby o wysokich wynikach szkolono jako oficerów, podczas gdy ich nisko oceniani koledzy zostali zwolnieni z wojska. Był to kamień milowy, ponieważ zastosowanie pomiaru IQ wykraczało poza przyczyny akademickie.
W połowie ubiegłego wieku David Wechsler zaprezentował światu nowatorską i wybitną Skalę Inteligencji Dorosłych Wechslera (WAIS), wprowadzając ulepszenia do prototypu Bineta. Oprócz WAIS, Skala Inteligencji Wechslera dla Dzieci (WISC) oraz Przedszkolna i Podstawowa Skala Inteligencji Wechslera (WPPSI) zostały specjalnie zaprojektowane dla młodych ludzi. Skale Wechslera stały się dotychczas najczęściej używanymi narzędziami oceny i podstawą, na której powstało kilka innych systemów testowych.